Op 29 juli, de dag van de slotetappe van de Tour de France, werd rondom Breda voor de eerste keer het Tourdefransje georganiseerd. Een mini Tour inclusief proloog, tijdritten, klimklassement en leiderstruien! Dat is praktisch in mijn achtertuin, dus ik moest er wel aan meedoen! En het gaf me ook de kans om eindelijk mijn speciale Tour de France sokken aan te doen. Maar dat had ik beter niet kunnen doen… ik had me toch een zere voeten na 150 km! Alsof mijn voetzolen één grote blaar waren… Ik ben niet zo te spreken over de sokken van Sockeloen. Ze zien er leuk uit maar ze zitten niet strak genoeg en het “one-size-fits-all” concept werkt gewoon niet. Die koop ik echt nooit meer!
Na een bezoekje aan mijn ouders in Oosterhout ben ik naar de Faam gereden. De Faam is een hele bekende voormalige suikerwerkfabriek in Breda waarin tegenwoordig o.a. het fietsdepot van de Gemeente zit. Een erg leuke startlocatie in hartje Breda!
Daar aangekomen bleek dat er zich ca. 100 wielerliefhebbers hadden verzameld. Veel carbon, jeugdige mannen met baarden (en een enkele dappere dame, uiteraard zonder baard 😉 ) en een leuke sfeer. Ook waren er enkele standhouders zoals Kopwerk en Fons met hun mooiste fietsen. Ik had het gevoel met wat meer serieuze rijders te maken te hebben, mensen die zeker zouden gaan voor de overwinning (op Strava).
Na het inschrijven en het bijvullen van mijn bidon, ben ik vertrokken voor een ritje van ca. 100 km. Een ritje dat me over heel veel bekend terrein voerde. Maar dat was uiteraard te verwachten. Desondanks heb ik wel mooi een nieuw alternatief voor mijn woon-werk route meegekregen 🙂
Na ca. 50 km was er in Achtmaal een tussenstop. Gewoon op een veldje in het dorp en het had een beetje een geïmproviseerd karakter. Desondanks was het prima in orde! Na o.a. een banaan, eierkoek en verse aardbeien en het bijvullen van mijn bidon kon ik weer opgepept verder! Dat heb ik weleens anders meegemaakt op een tussenstop van een “professionele” toertocht…
Net voor het einde kreeg ik nog een kleine traktatie. In Breda is veel street-art aanwezig die is verenigd in de zogenaamde Blind Walls Gallery. Ik heb al heel lang het plan om een keer een route te gaan rijden langs zoveel mogelijk van deze kunstwerken, op een stille zondagochtend of zo. De route heb ik al uitgezet, het is er alleen nog niet van gekomen… Maar vandaag werd ik dus alvast getrakteerd op vier kunstwerken waaronder de bovenstaande drie vogels.
Na een kleine 5 uur was ik weer terug bij de Faam waar het al gezellig druk was voor de aansluitende BBQ. Ook kon je op groot scherm de finish van de echte Tour bekijken. Zelf ben ik snel doorgefietst naar huis en heb daar de paar spannende kilometers van de tour gekeken samen met mijn vrouw. Dat was dan ook gelijk het enige dat ik van de hele tour gezien heb… Wat eens te meer aangeeft dat ik veel meer een “fietser” ben dan een “wielrenner”!
Erik fietst! 